Ο Δ.Καζάκης στον Γ.Τράγκα & το ACTION 24 - 26 Οκτ 2016

Ε.ΠΑ.Μ. - Ο στρατηγός Δ. Κυπριώτης στο Kontra στις 21 Οκτωβρίου 2016.

Μ.Αριδάς: έρχεται το τέλος της αγροτιάς όπως την ξέραμε;

Μία εικόνα, χίλιες λέξεις.

Του Μιχάλη Αριδά*

Η φωτογραφία, είναι από κάποια ταινία τρόμου; Είναι από φουτουριστική ταινία  καταστροφής; Είναι αληθινή ή παίζουν τα ματάκια μου;

Μία εικόνα χίλιες λέξεις, έλεγαν οι κινέζοι, τότε που ήτανε σοφοί. Αλήθεια, τι θα μπορούσε να συμβολίσει καλύτερα το μέλλον που μας περιμένει, από τη φωτογραφία ενός Έλληνα, που όρθιος κρατάει την ομπρέλα ενός ευρωπαίου επικυρίαρχου, ώστε να μην του κάψει ο ήλιος τα κόκκινα οπίσθιά του, την ώρα που  απολαμβάνει τις χαρές του ανεπανάληπτου ελληνικού τοπίου;

Με περίοπτη θέση στη λίστα των δυνατών καταναλωτών οινοπνεύματος, ο ανεπάγγελτος υιός ενός ναζί, που είναι και μπλεγμένος σε οικονομικό σκάνδαλο στο κράτος - πλυντήριο Λουξεμβούργο, κάθεται χαλαρός και ολόκληρο παλικάρι δύο μέτρα, του κρατάει την ομπρέλα. Αυτού του πολλάκις ρεζιλεμένου μεθύστακα.

Είναι αυτό το μέλλον μας; Αν συνεχίσουμε έτσι, ναι. Δυστυχώς. Παραμονή Δεκαπενταύγουστου του 2015, ψήφισαν οι αθεόφοβοι (222 βουλευτές, μέσα σ’ αυτούς και η ΝΔ), ότι δεν πρόκειται να βγει νόμος εφεξής, χωρίς την έγκριση των «θεσμών». Άρα καταλαβαίνετε ποια είναι η μοίρα των Ελλήνων, ακόμα κι αν αλλάξει η κυβέρνηση και βγει ο Κυριακούλης πρωθυπουργός. Ότι πει ο Σόιμπλε. Πλειστηριασμοί, ανεργία, μηδενικά μεροκάματα και συντάξεις, χάλια σχολεία και νοσοκομεία, πείνα, φτώχεια, δυστυχία, θάνατος.

Ψήφισαν όλοι τη δημιουργία του Υπερταμείου, που σκοπό έχει το ξεπούλημα (ή χάρισμα), της ακίνητης και κινητής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου και των Ελλήνων πολιτών. Ότι γουστάρουν, απλά θα το παίρνουν, με πρόσχημα το χρέος. Το σπίτι σου, το χωράφι σου, την επιχείρησή σου, τις Καρυάτιδες, μια ωραία παραλία, τη ΔΕΗ, τον ΟΣΕ, λιμάνια, αεροδρόμια, ξενοδοχεία, ορυκτό πλούτο. Ότι υπάρχει, θα ανήκει στα ξένα κοράκια.

Σε μια Ελλάδα που έχει παραδοθεί και ξεπουληθεί, τι προοπτικές  έχει ο λαός της; Καμία. Η

Με πάνω από 25 δις ευρώ ετήσια τρέχει το ταμειακό έλλειμμα του κράτους.

Του Δημήτρη Καζάκη

Μπορεί όλα τα διεθνή επιτελεία να θεωρούν ότι το 2017 η οικονομία της ευρωζώνης θα παρουσιάσει στασιμότητα, ή έστω μια πολύ μικρή εικονική άνοδο, αλλά εμείς εδώ - η Ελλάδα δηλαδή - θα αποτελέσει ένα νέο "οικονομικό θαύμα". Η κυβέρνηση και οι κλακαδόροι των δανειστών υποστηρίζουν ότι του χρόνου, το 2017, η ελληνική οικονομία θα έχει άνοδο πάνω από 2,8%. Είναι σαν το γνωστό λαϊκό επιμύθιο, πετάει ο γάιδαρος; Πετάει, πετάει! Αλλά του χρόνου!

Αυτό όμως για το οποίο ουδείς μιλά είναι το γεγονός ότι είναι πρακτικά αδύνατο να ισορροπήσουν τα οικονομικά του κράτους - πόσο μάλλον να υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα στον κρατικό προϋπολογισμό - όσο καταρρέει εισοδηματικά το μέσο νοικοκυριό στην Ελλάδα. Πρόκειται απλά για ένα σισύφειο κυνηγητό, που οδηγεί με μαθηματική βεβαιότητα στην απόλυτη καταστροφή. Μια καταστροφή χωρίς ανάλογό της στην ελληνική ιστορία.

Έτσι οι συντάκτες του κρατικού προϋπολογισμού επιχειρούν κατά σύστημα να κρύψουν το γεγονός ότι το κράτος τρέχει με ένα διαρκώς διογκούμενο ταμειακό έλλειμμα. Το έλλειμμα αυτό προέρχεται από το γεγονός της αδυναμίας είσπραξης των κρατικών εσόδων - λόγω πρώτα και κύρια της διογκούμενης αδυναμίας των νοικοκυριών και της οικονομίας - από τη μια και από την άλλη στις απαιτήσεις εξυπηρέτησης πρώτα και κύρια των δανειστών.

Το ταμειακό έλλειμμα αυτό καλύπτεται από την αρχή των μνημονίων με βραχυχρόνιο δανεισμό του κράτους. Κάθε χρόνο μετά το 2010 ο βραχυχρόνιος δανεισμός αυξανόταν προκειμένου να χρηματοδοτηθεί το ταμειακό έλλειμμα. Έως το 2014 ο βραχυχρόνιος αυτός δανεισμός αφορούσε στην έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου (ΕΓΕΔ).

Το 2011 έφτασε η αναχρηματοδότηση του βραχυχρόνιου δανεισμού στο ύψος των 33,4 δις ευρώ. Ο βραχυχρόνιος δανεισμός αυτός κάλυψε ένα ταμειακό έλλειμμα κοντά στα 12 δις ευρώ ετήσια. Το 2012 η αναχρηματοδότηση του βραχυχρόνιου δανεισμού έφτασε πάνω από 47 δις ευρώ, για να καλύψει ένα

Διόδια: μια κυνική, καθημερινή ληστεία.

Όλοι μάθαμε στο σχολείο για το ληστή Σκίρωνα, που  παραμόνευε στην Κακιά Σκάλα τους περαστικούς, τους λήστευε και μετά τους κλωτσούσε στα βράχια. Μέχρι που ο Θησέας τον έκανε με τα κρεμμυδάκια.

Όλοι έχουμε δει ένα γουέστερν, όπου οι κακοί ληστές έριχναν ένα δέντρο και σταματούσαν την άμαξα και μετά λήστευαν αγρίως τους επιβάτες. Ή που χαλούσαν τις γραμμές για να μπουκάρουν μέσα στο τρένο και να μην αφήσουν ούτε μανικετόκουμπο στους άτυχους καουμπόηδες.

Το πρώτο ήταν μύθος, το δεύτερο ανήκει σε περασμένες εποχές. Θα μου πείτε, που τα θυμήθηκες τώρα; Αυτά τα πράγματα δε γίνονται σήμερα. Ποιος μπορεί να ληστεύει περαστικούς, με τόση αστυνομία και τη σημερινή τεχνολογία; Έλα ντε!

Δυστυχώς, σήμερα υπάρχουν «ληστές» που κάνουν το Σκίρωνα και τους καουμπόηδες να μοιάζουν με βυζανιάρικα γατάκια. Κλέβουν τους ταξιδιώτες κάθε μέρα, χιλιάδες φορές. «Ένα διαχρονικό οικονομικό έγκλημα εις βάρος του Ελληνικού λαού», όπως είπε μια ψυχή, που σήμερα παριστάνει τον πρωθυπουργό. Και μάλιστα, κλέβουν με την προστασία του Νόμου και της Πολιτείας. Χρησιμοποιούν την τεχνολογία (κάμερες κλπ), για να μην  ξεφύγει κανένα θύμα τους. Τοποθετούν μεταλλικές μπάρες, ώστε να εγκλωβίσουν τους κακόμοιρους, παραβιάζοντας κάθε έννοια του Συντάγματος περί ελεύθερης πρόσβασης των Ελλήνων στους δρόμους τους. Η δε τροχαία έχει αναλάβει με ιερό πάθος και φανατισμό, την προστασία των "ληστών" από τυχόν κακοπληρωτές.

Ποιοι είναι αυτοί οι «ληστές»;  Είναι οι γνωστοί εθνικοί εργολάβοι (και μερικές ξένες εταιρείες) που λυμαίνονται το δημόσιο πλούτο εδώ και δεκαετίες. Αποκαλούνται με το εξόχως εφευρετικό «παραχωρησιούχοι».

Το 2007, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ επί κυβέρνησης Καραμανλή, Σουφλιάς με τ’ όνομα, υπέγραψε λεόντειες  (επιεικώς) συμβάσεις με εργολάβους, στους οποίους παρέδωσε, χωρίς να έχει κανένα δικαίωμα, κάτι που δεν ήταν δικό του: τους ελληνικούς εθνικούς δρόμους. Οι δρόμοι είναι δημόσιο αγαθό. Δεν είναι ούτε του υπουργού, ούτε της κυβέρνησης. Είναι δικοί μας, του κάθε Έλληνα πολίτη. Τους φτιάξαμε εμείς, οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας, πληρώνοντας καμιά δεκαριά φορές πάνω από την αξία τους.

Δεν πρωτοτύπησε ο Σουφλιάς. Πρώτος διδάξας, ήταν ένας άλλος τιτάνας της πολιτικής σκηνής αυτής της έρμης χώρας. Ο ορκισμένος σοσιαλιστής Κώστας Λαλιώτης. Αυτός, το 1996, υπέγραψε με το

Έρχεται το τέλος της αγροτιάς, όπως την ξέραμε;

Του Μιχάλη Αριδά                                        

Νέα χαστούκια έρχονται για τους αγρότες.

Από 1/10/2016, αυξάνεται ο ΕΦΚ στο πετρέλαιο, από 0,20€ σε 0,33€.

Από 1/1/2017, οι εισφορές ασθενείας φτάνουν στο 6,95% επί του εισοδήματος! Οι οφειλές κάτω των 5.000 ευρώ θα πάνε και αυτές στο ΚΕΑΟ (Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών)!!! Το ΚΕΑΟ προβαίνει σε αναγκαστική είσπραξη, μέσω κατασχέσεων λογαριασμών, σπιτιών, επιχειρήσεων και χωραφιών. Ωραία και μνημονιακά.

Αν σε αυτά προστεθούν τα παλιά χαστούκια, πχ 20% φόρος εισοδήματος, που θα γίνει 26% του χρόνου, 24% ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια, υψηλότατο κόστος παραγωγής, συμψηφισμός χρεών - επιδοτήσεων, καθώς και τα δυσβάστακτα χρέη στις τράπεζες, τότε μπορούμε να μιλάμε για απόλυτη καταστροφή στον αγροτικό τομέα. Δε θα έχει λόγο ο αγρότης να καλλιεργεί, θα έχει όμως λόγο να μην καλλιεργεί, ώστε να μη χρεώνεται περαιτέρω. Θα σταματήσει ο αγροτικός τομέας να υπάρχει, με τον τρόπο που τον ξέραμε όλοι μας, αγρότες και καταναλωτές.

Γιατί γίνονται όλα αυτά; Αν δεν είναι ο αγροτικός τομέας με τον τρόπο που τον ξέραμε, πως θα είναι;

Η απάντηση λέγεται σχέδιο McKinsey ή Greece 20/20.

Πρόκειται για μια μελέτη που παράγγειλαν στην εταιρεία McKinsey η ΕΤΕ και ο ΣΕΒ, το 2010. Τον Μάιο του 2014, ο τότε υπουργός Οικονομικών της κατοχικής Ελλάδας, Στουρνάρας με τ΄ όνομα, την υπέβαλε στο eurogroup, σαν σχέδιο της ελληνικής κυβέρνησης. Φυσικά και εγκρίθηκε από τους συμμάχους και εταίρους.

Πάμε να δούμε τι προβλέπει το σχέδιο αυτό. 

1. Επειδή η αγροτική ιδιοκτησία της γης είναι πολύ μικρή στην Ελλάδα, στο 1/5 του μέσου όρου της ευρωζώνης, πρέπει να λιγοστέψουν πολύ οι ιδιοκτήτες, ενώ η συνολική καλλιεργήσιμη γη να αυξηθεί. Το πιάνετε; Περισσότερη γη, λιγότεροι ιδιοκτήτες.

2. Θα δημιουργηθούν 4 ή 5 εργοστάσια τέρατα. Mega factories τα αποκαλούν. 2 από αυτά θα βγάζουν λάδι και τα υπόλοιπα θα κάνουν συσκευασία αγροτικών προϊόντων. Όσα υπάρχουν σήμερα,

Το ευρώ καταρρέει μαζί με τις μεγάλες τράπεζες της ευρωζώνης.

Του Δημήτρη Καζάκη

Την Τετάρτη που μας πέρασε ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, σε συνεδρίαση της Γερμανικής Βουλής κεκλεισμένων των θυρών, ανακοίνωσε ούτε λίγο, ούτε πολύ πώς τα ψωμιά του ευρώ είναι μετρημένα. Η καταρρέουσα ευρωζώνη έχει ανάγκη άμεσα από την συνδρομή των κρατών, δηλαδή των φορολογουμένων. Για μια ακόμη φορά.

Ήδη από τον περασμένο Ιούλιο οι επικεφαλείς του τραπεζικού καρτέλ στην ευρωζώνη απαιτούν μια νέα ισχυρή δόση ανακεφαλαιοποίησης. Οι Βρυξέλλες χρειάζονται επειγόντως ένα σχέδιο διάσωσης της τάξης των 150 δις ευρώ για να ξεκινήσει ένα μεγάλο πρόγραμμα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών της, σύμφωνα με τον επικεφαλής οικονομολόγο της Deutsche Bank, Ντέιβιντ Folkerts-Landau (Welt am Sonntag, 10/7/2016).

Μιλάμε για 150 δις ευρώ! Πώς θα γίνει μια τέτοια ανακεφαλαιοποίηση; Προφανώς μ' έναν συνδυασμό bail in και bail out. Δηλαδή μ' έναν συνδυασμό κουρέματος των δανειακών υποχρεώσεων των τραπεζών (καταθέσεις και τραπεζικά ομόλογα), αλλά και χρηματοδότησης απευθείας από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Στον απόηχο της ψηφοφορίας Brexit του Ηνωμένου Βασιλείου, το επίκεντρο της προσοχής έχει στραφεί στον τραπεζικό τομέα της Ιταλίας, ο οποίος έχει συσσωρεύσει 360 δις ευρώ σε επισφαλή δάνεια, το οποίο αυξάνεται διαρκώς.

Ένα πρώην μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, ο Lorenzo Bini Smaghi, ο οποίος τώρα είναι πρόεδρος της Societe Generale, έχει προειδοποιήσει ότι η τραπεζική κρίση στην Ιταλία θα μπορούσε εύκολα να εξαπλωθεί σε ολόκληρη την ΕΕ.

«Η Ευρώπη είναι εξαιρετικά άρρωστη και πρέπει να ξεκινήσει την αντιμετώπιση των προβλημάτων της εξαιρετικά γρήγορα, ή αλλιώς μπορεί να συμβεί κάποιο ατύχημα. Δεν είμαι προφήτης της καταστροφής, αλλά ρεαλιστής», δήλωσε ο οικονομολόγος της Deutsche Bank στην Welt am Sonntag (10/7/2016).

Σύμφωνα με Folkerts-Landau, οι Βρυξέλλες θα πρέπει να ακολουθήσουν τα βήματα της Ουάσιγκτον, η