Ο καλός φασίστας στο δημοψήφισμα φαίνεται!..

Και αφού παραθέσουμε το απαύγασμα της φασιστικής νοοτροπίας του καραφλομ@λάκα που σκάει στις 6: " Τζάμπα πήγε κι η Τζο Κοξ ",
     ..που σημαίνει, πως αν δεν έβγαινε το Brexit όλα καλά, δε βαριέσαι, θα
έπιανε τόπο και μιά δολοφονιούλα(!),
     ..θα απευθύνουμε στο κοινό την ερώτηση: 

     Σε τί ακριβώς διαφέρουν από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο (της γνωστής χούντας) όλα αυτά τα φασισταριά που όχι μόνον αρνούνται να αποδεχτούν οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα εκτός από κείνο που οι ίδιοι θέλουν,
     ..αλλά κάνου και δηλώσεις ιστορικές που άνετα θα έμπαιναν σε οποιοδήποτε " Εγχειρίδιο του καλού Φασίστα";

     Πρώτος-πρώτος ο ίδιος ο βρετανός πρωθυπουργός που δήλωσε  πως "η Βρετανία θα μείνει στην Ε.Ε. ό,τι κι αν βγάλει το δημοψήφισμα".
     Ακολουθούν περήφανοι οι ουλαμοί των δικών μας φασισταριών: 
     - " Τα δημοψηφίσματα είναι πολύ επικίνδυνα πράγματα" δήλωσε η αδελφή του εξώφθαλμου.
     - " Το δημοψήφισμα στην Αγγλία το κέρδισαν οι δολοφόνοι της Τζο Κοξ " αποφάνθηκε ο Πνευματικός Χειμώνας του τόπου.
     - " Στους άγγλους χρωστάμε μερικές χάρες, από τον Μπάυρον ως τον Δεκέμβρη του '44 " πέρδεται απ' το στόμα ο γνωστός Πρωκτεντέρης.
     - " Συνταξιούχοι, άνεργοι και λιγότερο μπορφωμένοι ψήφισαν Brexit " είπε η αγράμματη καμαριέρα του Τόμπολα.
     - Δημοσιογράφα της ΕΡΤ (από κείνες που έλεγες χαλάλι το κλείσιμο της ΕΡΤ απ' τον Καλαματιανό): " Τι θα γίνει με τα δίδακτρα των Ελλήνων φοιτητών, τώρα που η Βρετανία ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ(!!!) στη στερλίνα; "
     Και για το κερασάκι μία δήλωση-σταθμός,
     ..η περίτρανη απόδειξη της μ@λακίας του έλληνα ψηφοφόρου,
     ..η προσωποποίηση του φασισμού στο πρόσωπο ενός πολιτικού και λεβέντη και μ@λάκα: " Να

Υπάρχουν και οι Πατριώτες κ. πρωθυπουργέ.

Του Μιχάλη Αριδά*

Μας χόρτασε «μαργαριτάρια» ο πρωθυπουργός, στο διάγγελμά του για το Brexit. Δε γίνεται να τα πιάσω όλα, θα χρειαστώ ένα βιβλίο. Θα πιάσω κάποια από αυτά, που είναι εντελώς χαρακτηριστικά του ποιό ρόλο παίζει ο «ηγέτης» μας.

“Όλοι πρέπει να προβληματιστούμε, ποια είναι η αιτία της ευρωπαϊκής κρίσης; Ποιος ευθύνεται για τη διάδοση του εθνικισμού και της ακροδεξιάς που αποτελούν την αιχμή του δόρατος των απομονωτιστών;” είπε ο πρωθυπουργός, διαβάζοντας το matrix απέναντί του.

Ανάμεσα στους παραδομένους αριστερούς που ανήκετε εσείς και τους ακροδεξιούς (αν και τελικά στην ουσία είστε το ίδιο), υπάρχουν και οι Πατριώτες. Αλλά που να ξέρετε εσείς αυτή τη λέξη κ. πρωθυπουργέ. Τι σχέση μπορεί να έχετε με τον Πατριωτισμό; Εσείς που μαζί με όλη σχεδόν την αντιπολίτευση, ψηφίσατε παραμονή Δεκαπενταύγουστου 2015, το νόμο 4336, στον οποίο αναφέρεται επί λέξει: «Η κυβέρνηση δεσμεύεται να διαβουλεύεται και να συμφωνεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για όλες τις ενέργειες που αφορούν την επίτευξη των στόχων του Μνημονίου Συνεννόησης, πριν από την οριστικοποίηση και τη νομική έγκρισή τους». Εσείς, που έχετε παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στους «θεσμούς», που δίνετε λόγο στους ξένους επικυρίαρχους για το τι θα νομοθετεί η Ελληνική βουλή (γι’ αυτό οι 222 βουλευτές που το ψήφισαν είναι ο ορισμός του δωσίλογου), σιγά μη γνωρίζετε τι θα πει Πατριώτης. Άγνωστη λέξη για εσάς και ίσως αλλεργιογόνος για ένα ευρωπαϊστή σαν του λόγου σας.

Οι Βρετανοί που ψήφισαν υπέρ της εξόδου της χώρας τους από την Ε.Ε. δεν είναι ούτε ακροδεξιοί, ούτε λαϊκιστές, ούτε τίποτα άλλο από αυτό που μας λένε καθημερινώς, πλέον, τα πολυαγαπημένα μας κανάλια. Είναι Πατριώτες. Είναι απλοί άνθρωποι, που δεν θέλουν άλλο τη λιτότητα και δεν αντέχουν να κυβερνώνται από κάποιον άγνωστο διορισμένο γραφειοκράτη στις Βρυξέλλες, που δεν τον ψήφισε ποτέ κανένας. Θέλουν να αυτοκυβερνώνται σαν λαός. Αυτό παρουσιάζεται σαν έγκλημα από τον κάθε εγκάθετο πολιτικό ή δημοσιογράφο.

Είναι υπερβολή ότι είναι το ίδιο οι λεγόμενοι δεξιοί ή αριστεροί με τους ακροδεξιούς εθνικιστές ή ακόμα και με τους αυτοαποκαλούμενους κομμουνιστές; Σε τι διαφέρουν στην ουσία οι Τσίπρας, Μητσοτάκης, Κουτσούμπας, Μιχαλολιάκος; Σε τίποτα. Όλοι με το ευρώ είναι. Όλοι μας λένε πως θα καταστραφούμε αν βγούμε από το ευρώ, κι ας είναι αυτό το ευρώ που μας έχει καταστρέψει. Ότι κουστούμι και να φοράνε, αριστερό, δεξιό, μεταρρυθμιστικό, στο βασικότερο θέμα, αυτό της εθνικής

O βαθιά δημοκρατικός χαρακτήρας του Brexit

Του Δημήτρη Καζάκη

Ο πανικός με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit συνεχίζεται. Και τι δεν ακούμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Η βλακεία είναι τόσο απόλυτη που ξεπερνά κάθε προηγούμενο.

Αυτοί που ψήφισαν υπέρ του Brexit είναι εθνικιστές και ακροδεξιοί. Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των Βρετανών και ιδίως των λαϊκών στρωμάτων και τάξεων - με πρώτη την παραδοσιακή εργατική τάξη στα παλιά βιομηχανικά κέντρα της Βρετανίας που σήμερα σαρώνονται από τη μαζική ανέχεια και ανεργία - ψήφισαν υπέρ της διατήρησης του έθνους κράτους και εναντίον του υπερεθνικού αυτοκρατορικού μορφώματος της ΕΕ.

Αυτό ήταν το βασικό επιχείρημα της εκστρατείας υπέρ του Brexit. Ποιος θέλεις να έχει τον έλεγχο; Εσύ, ο βρετανός πολίτης, ή η απρόσιτη γραφειοκρατία της ΕΕ που δεν λογοδοτεί σε κανέναν; Σ’ αυτό το ερώτημα απάντησε η πλειοψηφία των Βρετανών, ιδίως – όπως αναφέραμε – τα πιο καταπονημένα στρώματα του λαού, τα οποία απάντησαν με συντριπτικά ποσοστά άνω του 60% ότι ο έλεγχος πρέπει να βρίσκεται στα χέρια τους.

Η ψήφος λοιπόν υπέρ του Brexit ήταν πρωτίστως ταξική, μιας και προήλθε κυρίως από τις εργατικές τάξεις της Βρετανίας και ταυτόχρονα εθνική γιατί η προσδοκία τους για μια ριζική αλλαγή συμπυκνώθηκε στο αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας. Κι επομένως ότι κι αν λένε οι μοιρολογίστρες του Ευρωπαϊκού Ράιχ, η ψήφος υπέρ του Brexit ήταν βαθύτατα δημοκρατική.

Τα λαϊκά στρώματα από ταξική διαίσθηση κατάλαβαν ότι το κύριο ζήτημα είναι το ποιός παίρνει τις αποφάσεις. Και το έθνος κράτος δημιουργήθηκε – πρώτα και κύρια από τις ίδιες τις εργατικές τάξεις - ακριβώς για να εξασφαλίσει την ενεργή συμμετοχή κάθε πολίτη του έθνους στη δημιουργία του κράτους του.

Γι’ αυτό και το έθνος κράτος αποτέλεσε το λίκνο της αναβιωσης του αγώνα για τη δημοκρατία, αλλά και προνομιακό πεδίο της ταξικής πάλης. Δηλαδή του αγώνα των εργατικών τάξεων για κοινωνικές και

Ο Κονφερασιέ της πολιτικής αγυρτείας

του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου

«Δεν μπορείς να απαιτείς από τον Τσίπρα να πάει στα άκρα την αντίστασή του, ενώ εσύ ίσως να μην είσαι έτοιμος να το κάνεις», επισημαίνει ο Γιώργος Κιμούλης σε συνέντευξή του στην ΕφΣυν.

Το ότι ο επώνυμος καλλιτεχνικός κόσμος βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες της κοινωνίας, είναι μια σκληρή και συνάμα πικρή πραγματικότητα στην Ελλάδα. Δεν φανταζόμουν όμως ότι θα εκφραζόταν και με φράσεις όπως η παραπάνω του κ. Κιμούλη, αποκαλύπτοντας το νεοραγιαδισμό της «διανόησης» σε όλο του το μεγαλείο.

Δίκαια και άξια μπορεί να μετονομαστεί από Κιμούλης σε Σκυφτούλης*, από ηθο-ποιός της κοινωνικής συνείδησης σε κακο-ποιό της, που αναιρεί και προσβάλλει την σχέση της τέχνης με την κοινωνική πραγματικότητα.

Ευτυχώς που δεν αρέσκεται να το κάνει μόνο μέσα από την τέχνη του, αλλά προχωρά και σε πολιτικές δηλώσεις, δίνοντας την ευκαιρία στους αμύητους ιθαγενείς να αποκαθηλώσουν υπερεκτιμημένα ινδάλματα του ποιείν το ήθος. Κι έχουμε μπόλικα από δαύτα!

Φαίνεται πως ο κ. Σκυφτούλης, όταν κατέβηκε στο Σύνταγμα την 4η Ιουλίου 2015 ως ο επίσημος κονφερασιέ προς υποστήριξη του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα του αφεντικού του, ήταν από...
πριν πεπεισμένος πως οι χιλιάδες κόσμου που με την ψυχή τους κατέθεταν την ετοιμότητά τους σε μια οιονεί αντίσταση, δεν ήταν διατεθειμένοι να το πάνε στα άκρα. Εξ' άλλου γι' αυτό φρόντισε η καθεστωτική αριστερά. Να δολοφονήσει την ελπίδα.

Κι έτσι σήμερα, με χυδαιότητα κακο-ποιού και στο όνομα των άλλων, δηλώνει την προσωπική του ανεπάρκεια, τον δικό του ραγιαδισμό, την δική του ανετοιμότητα στην υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού μας.

Όχι κ Σκυφτούλη. Εσείς δεν είστε, και ούτε θα είστε ποτέ έτοιμος να υπερασπίσετε την λαϊκή κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την κοινωνική χειραφέτηση, γιατί ποτέ δεν υπηρετήσατε την τέχνη σας στο όνομα της κοινωνικής συνείδησης και από την μεριά των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας μας. Γι' αυτό σήμερα αβασάνιστα ρίχνεται το φταίξιμο στην «κινηματικού τύπου αντίδραση του λαού μας, που δεν είχε συνέχεια, που εκδηλωνόταν για ένα διάστημα κι έσβηνε μετά», όπως ισχυρίζεστε. Οποία υπο-κρισία, πέρα και μακρυά από το κοινωνικό λειτούργημά σας.

Εσείς είστε αυτός που μιλά για πλήρη καταστροφή, για στάχτη και μπούρμπερη αν ο Τσίπρας εκείνες τις κρίσιμες ώρες υπερασπιζόταν τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας.

Γιατί βέβαια, όταν μιλάτε εκ του ασφαλούς, πέρα και μακρυά από την δυστυχία και τον θάνατο και υπό την σκέπη της πολιτικής εξουσίας, δεν μπορείτε να συνειδητοποιήσετε ότι στάχτη και μπούρμπερη, πλήρη καταστροφή, επισυμβαίνει σήμερα με την επιλογή της υποτέλειας και του δοσιλογισμού των αφεντικών σας. Κι ως γνήσιος εκπρόσωπος αυτής της διανόησης που έχει ανάγκη την πολιτική προστασία της  εκάστοτε εξουσίας για να αποδομεί το ήθος του λαού μας, σπεύδετε να την υπερασπίσετε. Ανήκετε στην ανίερη συμμαχία των προθύμων, που θέλουν τον λαό μας δέσμιο και δούλο των απεχθών πράξεων που συντελούνται 6 χρόνια τώρα με κάθε κυβέρνηση. Είστε εκπρόσωπος της ήττας του πολιτικού προδοτικού κατεστημένου, και έχετε και το θράσος να κουνάτε το δάχτυλο στους δυστυχείς που δεν το πάνε μέχρι τα άκρα!

Αναμένοντας πλέον την τοποθέτησή σας σε περίοπτη θέση, δυστυχώς για εσάς, ευτυχώς για εμάς, υπάρχουν άνθρωποι που αντιστέκονται και θα το πάνε μέχρι το τέλος και στα άκρα αν χρειαστεί.

* Ουδεμία σχέση ο παραλληλισμός με τον Νώντα Σκυφτούλη.

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr/ 

Νέος πόλος ισχύος Ελλάδας – Βρετανίας

 

«Η έξοδος των Βρετανών από την Ευρώπη είναι η απάντηση ότι μπορεί να φύγει και η Ελλάδα» δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΕΠΑΜ Δημήτρης Καζάκης στην «Δέσμευση» την Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016.

Ειδικότερα υπογράμμισε «Με βάση την Συνθήκη της Λισαβόνας παύουν όλες οι δεσμεύσεις του κράτους που αποχωρεί (οικονομικές – εμπορικές – πολιτικές) από την ΕΕ και ακολουθούν δύο χρόνια διαπραγματεύσεων με τα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης. Οι διαπραγματεύσεις θα αφορούν οικονομικές, εμπορικές και πολικές συμφωνίες.

Εάν κάποια κράτη της Ευρώπης αντιδράσουν τότε η συμφωνία θα είναι υπέρ της Βρετανίας.

Για την Ελλάδα δημιουργείται ένας νέος πόλος ισχύος για διακρατικές συμφωνίες με την Βρετανία και είναι πλέον εφικτή η έξοδός της από την ΕΕ.

Από την πλευρά της Γαλλίας και της Γερμανίας ήδη συζητούν για νέα συνθήκη της Λισαβόνας όπου θα κάνει πολύ πιο δύσκολη την έξοδο μιας χώρας από την Ευρώπη.»

http://desmevsi.gr/ 

Και τώρα ήρθε η σειρά μας…

Του Δημήτρη Καζάκη 

«Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί,» γράφει στο editorial το Bloomberg για την επικράτηση του Brexit. Ο πανικός δεν περιορίζεται απλά και μόνο στα ταμπλό των χρηματιστικών και πιστωτικών αγορών, αλλά έχει καταλάβει και τα επιτελεία της παγκόσμιας διακυβέρνησης τόσο στην Ευρώπη, όσο και πέραν του Ατλαντικού. Φανταστείτε τον πανικό τους. Μέχρι δική τους βουλευτή δολοφόνησαν για να αποτρέψουν τη ψήφο στο Brexit και δεν τα κατάφεραν.

Με την επικράτηση του Brexit,αλλάζουν πλέον όλα τα δεδομένα. Το «πουλόβερ» της ΕΕ αρχίζει και ξηλώνεται. Οι Βρετανοί και κυρίως τα λαϊκά στρώματα που έχουν δεινοπαθήσει από την παγκοσμιοποίηση και ψήφισαν συντριπτικά υπέρ του Brexit, υπεράσπισαν την ανάγκη ύπαρξης του έθνους κράτους έναντι ενός υπερκράτους όπου το κουμάντο έχουν απάτριδες γραφειοκράτες υποχείρια των μεγαλύτερων αρπακτικών της χρηματαγοράς.

Ο Κάμερον, ο οποίος παραιτήθηκε και είδε το πολιτικό άστρο του να σβήνει με τον πιο άδοξο τρόπο, προσπάθησε να εξαγοράσει τον κύριο όγκο των ψηφοφόρων υπέρ του Brexit με το νόμο της 1η Απριλίου φέτος με βάση τον οποίο θεσπίστηκε ελάχιστο ωρομίσθιο για όλους τους εργαζόμενους άνω των 25 περίπου τα 10 ευρώ. Οι εργαζόμενοι όμως το εξέλαβαν διαφορετικά. Όσο έχουμε εθνική κυβέρνηση μπορούμε να την πιέζουμε για να αποσπούμε κάτι, αν οι αποφάσεις παίρνονται σε υπερεθνικό επίπεδο τι δυνατότητες πίεσης έχουμε; Κι έτσι η εργατική τάξη της Βρετανίας ψήφισε συντριπτικά υπέρ του Brexit, υπέρ του έθνους κράτους.

Το δημοψήφισμα αυτό είναι και μια εκ των υστέρων δικαίωση του δικού μας ΟΧΙ. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που ψήφισαν με ένα συντριπτικό σχεδόν 62% εναντίον των επιταγών της Ευρώπης. Οι Βρετανοί πήραν εκδίκηση γι’ αυτό το ΟΧΙ που οι δωσίλογοι της χώρας μας το μετέτρεψαν σε ΝΑΙ. Τώρα ήρθε η σειρά μας. Οι Βρετανοί μας έδειξαν τον δρόμο, ας τον επιλέξουμε κι εμείς πριν η χώρα μας καταστεί ένα τεράστιο νεκροταφείο για τους ίδιους τους Έλληνες.

http://dimitriskazakis.blogspot.gr/ 

Το πρώτο μεγάλο χαστούκι στους αλαζόνες ευρωλάγνους και τους νεοναζί αλήτες του 4ου Ράιχ!

 

ΚΑΙ ΤΩΡΑ GREXIT

 

Το ΕΠΑΜ χαιρετίζει την ιστορική απόφαση του βρετανικού λαού

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο χαιρετίζει την ιστορική απόφαση του λαού της Μεγάλης Βρετανίας να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το βρετανικό δημοψήφισμα για την αποχώρηση από τη ΕΕ, με την μεγάλη -και απρόσμενη για πολλούς- συμμετοχή του απλού λαού και το τελικό αποτέλεσμα, αποτελεί ένα ισχυρό ράπισμα στους αλαζόνες των Βρυξελλών, στους τραπεζίτες και τους απανταχού υποτακτικούς τους.

Ο βρετανικός λαός απέδειξε πως ό,τι και να σχεδιάζεται στα παρασκήνια, πίσω από κλειστές πόρτες, από τις ολιγαρχίες σε βάρος των λαών είναι ανατρέψιμο και ότι το μέλλον βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια των ίδιων των πολιτών, αρκεί οι ίδιοι να το θελήσουν.

Παρά την απίθανη και πρωτοφανούς μεγέθους εκστρατεία φόβου και παραπληροφόρησης, με την αξιοποίηση ακόμη και της αφαίρεσης μιας ανθρώπινης ζωής, ο βρετανικός λαός μαζικά προέταξε τις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Όπως ακριβώς έπραξε και ο ελληνικός λαός πέρσι, το 2015 στο δημοψήφισμα του ΟΧΙ, που οι πραξικοπηματίες κυβερνώντες ξεδιάντροπα ανέτρεψαν.

Ελπίζουμε ότι στην περίπτωση του βρετανικού δημοψηφίσματος δεν θα τολμήσουν ανάλογη ανατροπή, μολονότι οποτεδήποτε κλήθηκαν οι λαοί της Ευρώπης να τοποθετηθούν, αυτοί εκφράστηκαν παρά και ενάντια στις βουλήσεις του διευθυντηρίου των Βρυξελλών, αποδεικνύοντας ότι η «δημοκρατία» της ΕΕ δεν έχει καμία σχέση με τη Δημοκρατία που πάλεψαν και παλεύουν οι λαοί απανταχού της γης.

Έτσι κι αλλιώς όμως, η σημερινή ημέρα, η 24^η Ιουνίου του 2016, είναι μια ιστορική ημέρα και όχι μόνο για το βρετανικό λαό, αλλά για όλους τους λαούς της Ευρώπης, που στενάζουν κάτω από τα δεινά που συσσωρεύει αυτό το απάνθρωπο «κατασκεύασμα» που ονομάζεται Ευρωπαϊκή Ένωση και δεν έχει καμία σχέση με τους λαούς, τα συμφέροντά τους και τον πολιτισμό τους.

Είναι μια ημέρα Νίκης για όλους μας και ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.

Είναι ταυτόχρονα σάλπισμα Αγώνα μέχρι την τελική Νίκη.

Για Εθνική Ανεξαρτησία, Δημοκρατία, Λαϊκή Κυριαρχία, Προκοπή

Αθήνα 24 Ιουνίου 2016

Η Πολιτική Γραμματεία του ΕΠΑΜ

O "φίλος της Ελλάδας" και η γενοκτονία των Ελλήνων

Του Δημήτρη Καζάκη

Ο Ζαν Κλοντ Γιουγκέρ, ένας από τους πλέον διαπλεκόμενους, διεφθαρμένους και απατεώνες πολιτικούς της Ευρώπης όλων των εποχών, ο οποίος βαφτίστηκε από το εγχώριο κατεστημένο ως "φίλος της Ελλάδας", από το βήμα του ΣΕΒ είχε το απίστευτο θράσος να πει προς τους Έλληνες πολίτες:

"Αυτό το πρόγραμμα είναι πολύ περισσότερο από ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Πρόκειται για τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού κράτους, έτσι ώστε να τεθούν σε εφαρμογή οι κατάλληλες συνθήκες για την οικονομική ανάπτυξη και οι κατάλληλες συνθήκες για τις επιχειρήσεις. Πρόκειται για τη διασφάλιση των συντάξεων για τα παιδιά σας και τα εγγόνια σας. Πρόκειται για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, επειδή έχουμε να χρηματοδοτήσουμε με δίκαιο τρόπο τα δημόσια αγαθά. Αυτό έχει να κάνει με την αντιμετώπιση της διαφθοράς και της ευνοιοκρατίας. Πρόκειται για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης. Πρόκειται για τη θέσπιση ενός σύγχρονου συστήματος πρόνοιας το οποίο μπορεί να προστατεύσει και να αναδιανείμει σύμφωνα με τις ανάγκες των ανθρώπων, και το οποίο εξασφαλίζει ότι υπάρχει ένα ελάχιστο εισόδημα για τους πλέον ευάλωτους."

Ο κύριος αυτός, πρόεδρος ενός "θεσμού", της Κομισιόν, ο οποίος δεν λογοδοτεί σε κανέναν, απολαμβάνει πλήρη ισόβια ασυλία για να μην μπορεί κανένας πολίτης να τον οδηγήσει στην δικαιοσύνη για όσα λέει και κάνει, ήρθε στην χώρα που βιώνει τη μεγαλύτερη γενοκτονία του πληθυσμού της από την εποχή του πολέμου, για να καυχηθεί για τα εγκλήματα εναντίον της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Ποιά είναι η πραγματικότητα; Όποιος είναι τόσο ηλίθιος ώστε να ζει στον εικονικό κόσμο των επίσημων δηλώσεων και της ευρωπαϊκής νομεκλατούρας, ας διαβάσει τι έχει να πει για την κατάσταση της υγείας του ελληνικού πληθυσμού η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδας. Πού; Στην τελευταία της έκθεση για τη Νομισματική Πολιτική.

Παραθέτουμε το κεφάλαιο ολόκληρο. Αξίζει να διαβαστεί ολόκληρο για να αντιληφθούν όλοι - ή τουλάχιστον όσοι δεν το έχουν ακόμη αντιληφθεί - ότι μιλάμε για αληθινή γενοκτονία του πληθυσμού

Ποιος σκότωσε την Jo Cox;

του Πέτρου Αργυρίου

Τι μέρα είναι σήμερα; Είναι Τετάρτη, 22 Ιουνίου 2016, μια μέρα πριν το βρετανικό δημοψήφισμα. Επίσης, είναι τα γενέθλια της Jo Cox, της βρετανίδας βουλευτού του εργατικού κόμματος που συμμετείχε στην εκστρατεία υπέρ της παραμονής της Μ. Βρετανίας στην ΕΕ που δολοφονήθηκε πριν από 6 μέρες.

Τι σύμπτωση!

Μία μέρα πριν το δημοψήφισμα, είναι μέρα μνήμης για την Jo Cox κι όλη η Μ.Βρετανία είναι υποχρεωμένη να θυμάται το που οδηγεί η αντιευρωπαϊκή μισαλλοδοξία: Στο θάνατο.

Δεν θα μπορούσε κανείς να ζητήσει αποτελεσματικότερη και μαζικότερη ψυχολογική επιχείρηση για να ψυχαναγκαστεί ο πληθυσμός να ψηφίσει κάτι που δεν επιθυμεί σε πείσμα της πολιτικής του ηγεσίας: Την παραμονή στη γερμανοκρατούμενη ΕΕ.

Πριν τη δολοφονία Cox ήταν δημοσκοπικά ξεκάθαρη η δυναμική νίκης του Brexit. Σήμερα, το αποτέλεσμα δείχνει πάλι αμφίρροπο.

Ο φερόμενος ως δράστης, ο 52χρονος Thomas Mair, εμφανιζόμενος για πρώτη φορά ενώπιον....
δικαστηρίου, διακήρυξε πως τ’ όνομα του είναι Ελευθερία και φώναξε «Θάνατος στους προδότες».

Η περιγραφή κοντινών του ανθρώπων τον ήθελαν ήρεμα και μοναχικό, μη βίαιο.

Πότε έγινε η μεταστροφή του σε φανατικό;

Μας αποκαλύπτεται πως ο Mair είχε ψυχιατρικά προβλήματα.

Κι εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμη σύμπτωση.

Το 2003, δολοφονείται με πολλαπλές μαχαιριές η Σουηδή βουλευτής κι υπουργός Anna Lindh, που συμμετείχε στην εκστρατεία υπέρ της ένταξης της Σουηδίας στο Ευρώ λίγες μέρες πριν το σχετικό δημοψήφισμα.

Ο δράστης ήταν ο σερβικής καταγωγής Mijailo Mijailovic.

Ο ίδιος δήλωσε πως δεν είχε τίποτε το προσωπικό με την Lindh κι η δολοφονία δεν είχε

Ύστατο κόλπο χειραγώγησης των Ψηφοφόρων στο Δημοψήφισμα

Η Ψευδής Εικόνα των Στοιχημάτων

του Μιχαήλ Στυλιανού

Ένα ύστατο τέχνασμα χειραγώγησης των Βρετανών ψηφοφόρων υπέρ της παραμονής στην ΕΕ αποκα-λύπτει το αμερικανικό αντισυστημικό οικονομικό πρακτορείο Zero Hedge, αναλύοντας τα δεδομένα με τα οποία τα γραφεία στοιχημάτων παρουσιάζουν αποφα-σιστική υπεροχή της προτίμησης στην Παραμονή.

Ενώ τα αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων εμφανίζουν το κίνημα υπέρ της Εξόδου από την ΕΕ να έχει καλύψει τις απώλειες που υπέστη με τον αντίκτυπο της δολοφονίας της βουλευτού Τζο Κοξ και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα να εμφανίζονται ισόπαλα την προτεραία του δημοψηφίσματος, από τα γραφεία των στοιχημάτων μεταδιδόταν η εικόνα που προκαλούσε την άνοδο της στερλίνας και των χρηματιστηρίων, με την προσδοκία νίκης του «Μένουμε στην ΕΕ».

Πως προκύπτει όμως αυτή η εικόνα;

Με βάση τα στοιχεία του οίκου Ladbroke Politics οι πιθανότητες του Brexit είναι και σήμερα 24%. Αλλά το 62% των στοιχημάτων είναι υπέρ του Brexit!!! Πως εξηγείται αυτή η αντινομία;

Είναι προφανές το συμπέρασμα ότι η ετυμηγορία των «Μπούκις» (γραφείων στοιχημάτων)....
βασίζεται στη σύγκριση των συνολικών ποσών που ποντάρονται στις δύο αντίπαλες εκδοχές και όχι στον αριθμό των αυριανών ψηφοφόρων που θα κρίνουν το αποτέλεσμα.

Πράγματι το μέσο ποσό που στοιχημάτισαν οι υπέρ της Εξόδου ήταν 72 λίρες, ενώ οι οπαδοί της παραμονής στοιχημάτισαν 376 λίρες κατά μέσον όρο.

Την εικόνα της συντριπτικής υπεροχής υπέρ της παραμονής φιλοτέχνησαν μεγάλα ποσά που έριξαν στο παιχνίδι χειραγώγησης μεγάλες τράπεζες, χρηματιστικές εταιρείες του Σίτυ,

Ο μεγάλος διχασμός που φέρνει στην επιφάνεια το Brexit

Του Δημήτρη Καζάκη

Καθώς η ψήφος υπέρ της εξόδου από την ΕΕ στη Βρετανία αποκτά δυναμική επικράτησης, οι διεθνείς αγορές αρχίζουν και παραπαίουν. Διακυβεύονται πολύ μεγάλα συμφέροντα και η τυχόν επικράτηση του Brexit στις 23 Ιουνίου είναι σίγουρο ότι θα δώσει ένα ισχυρό πλήγμα στις υπερεθνικές δυνάμεις των ανοιχτών αγορών που έχουν οδηγήσει τόσο την Ευρώπη, όσο και τον πλανήτη στη χειρότερη περίοδο παρακμής και ολοκληρωτικής κρίσης των τελευταίων αιώνων.

Κι όπως είναι φυσικό η τρομοκρατία εναντίον των λαϊκών στρωμάτων στη Βρετανία όπου κυριαρχεί σχεδόν απόλυτα το Brexit, έχει ενταθεί σε πρωτοφανή βαθμό. Το ίδιο το βρετανικό κράτος έχει αναλάβει να "ενημερώσει" με προσωπικές, επώνυμες επιστολές κάθε έναν ξεχωριστά βρετανό πολίτη για την σημασία να παραμείνει η Βρετανία στην ΕΕ, αλλά και τι πρόκειται να πάθει ο ίδιος προσωπικά αν τυχόν και επικρατήσει το Brexit. Τέτοια δημοκρατία είχε να γνωρίσει το Ηνωμένο Βασίλειο από την εποχή της ελέω θεού μοναρχίας.

Φυσικά στην Ελλάδα τα βασικά ΜΜΕ φροντίζουν να μαθαίνουμε μόνο τις καταστροφολογίες των οπαδών της ΕΕ. Αυτή είναι η δουλειά τους. Η τύφλωση και η σπορά πανικού στο κοινό. Είπαμε τα συμφέροντα είναι πολύ μεγάλα και τα "λεφτά είναι πολλά, Άρη", όπως έλεγε ο αείμνηστος Καλογήρου στον Κούρκουλο σε μια παλιά ταινία του ελληνικού κινηματογράφου.

Έτσι πέρασε στα βουβά μια πολύ σημαντική εξέλιξη που πυροδότησε η διαμάχη για το Brexit. Στις 27 Μαΐου η εφημερίδα Times του Λονδίνου βγήκε με πρωτοσέλιδο δημοσίευμα σχετικά με τα σχέδια δημιουργίας ευρωστρατού από την ΕΕ, τα οποία θα συζητηθούν και θα αποφασιστούν στις 28 Ιουνίου

J. Cox: To ιδανικό θύμα σε μια πολύ βρώμικη ιστορία.

Του Δημήτρη Καζάκη

Πριν καν προλάβει να στεγνώσει το αίμα της δύστυχης J. Cox στον χώρο του εγκλήματος, η είδηση άρχισε να μεταδίδεται σε Βρετανία και Ευρώπη ως εξής: Η ειδεχθής δολοφονία της Cox ανατρέπει τα δεδομένα δίνοντας το προβάδισμα στην ψήφο παραμονής στην ΕΕ. Από την πρώτη στιγμή η J. Cox δεν δολοφονήθηκε μόνο μια φορά με ειδεχθή τρόπο, αλλά αμέτρητες φορές με κάθε δελτίο ειδήσεων, κάθε ρεπορτάζ, κάθε δήθεν ανάλυση, κάθε υποκριτικά συμπονετική δήλωση των επικεφαλής του "Μένω", κοκ. Όλοι τους χρησιμοποιούν με τον πιο εξόφθαλμο και χυδαίο τρόπο τη δολοφονία σαν μέσο για να αποσπαστούν ψήφοι υπέρ της παραμονής στην ΕΕ.

Έτσι ξέσπασε μια αλλόφρονα εκστρατεία στη βάση μιας τόσο πρόστυχης καπηλείας της συγκεκριμένης δολοφονίας, που είχε εξαρχής σαν στόχο να εμφυτέψει τη συνενοχή γι' αυτήν την ειδεχθή πράξη σε κάθε έναν ξεχωριστά οιονεί ψηφοφόρο υπέρ της εξόδου από την ΕΕ. Η εκστρατεία αυτή είχε και έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα μιας επιχείρησης ψυχολογικού πολέμου εναντίον του πληθυσμού προκειμένου δια της συνενοχής να του αποσπάσει την ψήφο υπέρ της ΕΕ.

Αλήθεια, πότε πρόλαβαν να οργανώσουν όλη αυτή την εκστρατεία, που ξέσπασε μέσα σε λίγες ώρες από την δολοφονία της Cox; Πότε πρόλαβαν να διεξάγουν έρευνες που παρουσίασαν σχεδόν αμέσως με αντιστροφή του κλίματος υπέρ του "Μένω"; Όλα δείχνουν ότι οι καθοδηγητές της εκστρατείας ήταν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τη δολοφονία πριν καν συμβεί αυτό το ειδεχθές έγκλημα.

Ας δούμε το σκηνικό. Η εκστρατεία υπέρ της ΕΕ πήγαινε down the tubes, όπως θα έλεγαν κι οι Βρετανοί. Κι είναι λογικό. Κανένας από τους υποστηρικτές της παραμονής στο τερατούργημα της ΕΕ δεν

Να πώς οι προδότες και οι επίορκοι ετοιμάζουν στρατιωτική επέμβαση στην Ελλάδα.

Του Δημήτρη Καζάκη

Το νέο Στρατιωτικό Στρατηγικό Δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων για το στρατό, το ναυτικό και την αεροπορία προβλέπει την πιθανή εφαρμογή "στρατιωτικής ισχύος" και στο πλαίσιο της "επιβολής του νόμου και της ασφάλειας εσωτερικού της χώρας". Με τον τρόπο αυτό το νέο Δόγμα, που ήδη εφαρμόζεται στις ΕΔ, μας γυρίζει πίσω στις μαύρες εποχές όπου ο στρατός μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από την εξουσία για την επιβολή του "νόμου και της τάξης" του καθεστώτος σε βάρος του λαού, των πολιτών και της πατρίδας.

«Οι Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) συνεισφέρουν στο πλαίσιο επιβολής του νόμου και της ασφάλειας εσωτερικού της χώρας συμμορφούμενες με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο. Μερικές δραστηριότητες αυτού του τομέα, σε ακραίες καταστάσεις, είναι πιθανόν να απαιτήσουν την εφαρμογή Στρατιωτικής Ισχύος. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται επιχειρήσεις για αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών εντός της χώρας, όπως της τρομοκρατίας, της λαθρομετανάστευσης, της ασφάλειας μεγάλων αθλητικών οργανώσεων κλπ...» αναφέρεται στο Στρατιωτικό Στρατηγικό Δόγμα των ΕΔ με τον τίτλο «ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΕΔ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ», όπως αποκαλύπτει η ηλεκτρονική εφημερίδα Δέσμευση στις 12/6 (http://desmevsi.gr/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CE…/)

Στο εδάφιο των "απειλών" στην "ασφάλεια του εσωτερικού" το εν λόγω ΣΣΔ αναφέρεται - εκτός όλων των άλλων - στον "πολιτικό τομέα" όπου: «1. Η πολιτική ασφάλεια αφορά στην οργανωτική σταθερότητα των κρατών, των συστημάτων διακυβέρνησης και των ιδεολογιών που τα νομιμοποιούν. 2. Στις πολιτικές

Ποιός κινδυνεύει να καταρρεύσει από το Brexit, η Βρετανία, ή η ΕΕ;

Του Δημήτρη Καζάκη

 Καθώς η ψήφος υπέρ της εξόδου από την ΕΕ στη Βρετανία αποκτά δυναμική επικράτησης, οι διεθνείς αγορές αρχίζουν και παραπαίουν. Τα διεθνή αρπακτικά εκδίδουν ανακοινώσεις επικείμενης "καταστροφής" σε περίπτωση εξόδου. Μια ψήφος ναι την επόμενη εβδομάδα στο λεγόμενο Brexit θα ήταν μια "οικονομική καταστροφή για το Ηνωμένο Βασίλειο και πολιτική καταστροφή για την ΕΕ," δήλωσε ο πρόεδρος της Deutsche Bank AG, Paul Achleitner σε δείπνο το βράδυ της Τετάρτης στη Νέα Υόρκη από το Αμερικανικό Συμβούλιο για τη Γερμανία.

Άλλοι ηγέτες γνωστών τραπεζικών γιγάντων που έπαιξαν και παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην παγκόσμια ύφεση, ο πρόεδρος της JPMorgan Chase & Co., Jamie Dimon και της HSBC Holdings Plc, Stuart Gulliver, έχουν εκδώσει, επίσης, προειδοποιήσεις εναντίον μιας πιθανής εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την ΕΕ μετά το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου. Τα στελέχη τους έχουν προβλέψει αναταράξεις της αγοράς, μακροχρόνια αβεβαιότητα για το Ηνωμένο Βασίλειο και περικοπές στις θέσεις εργασίας του χρηματοπιστωτικού κλάδου του Λονδίνου, αν οι χρηματιστικές επιχειρήσεις μεταφέρουν δράσεις τους στην Ήπειρο.

Βέβαια, η κοινή λογική λέει ότι από την στιγμή που ανησυχούν τόσο πολύ οι δήμιοι της οικονομίας και της κοινωνίας, οι Αλ Καπόνε της παγκόσμιας τραπεζικής και χρηματιστικής αγοράς, αυτό είναι καλό

Έχει καμιά σημασία να ασκούμε εθνική κυριαρχία σαν χώρα;

Του Δημήτρη Καζάκη

Το σίγουρο είναι ότι ζούμε σε περίοδο πλήρους παραλογισμού. Δείτε με τι απλότητα συζητούν όλοι τους για το πώς χάθηκε η εθνική κυριαρχία της χώρας υπό το καθεστώς των μνημονίων. Λες και πρόκειται για κάτι εντελώς δευτερεύων. Σαν να βγήκαμε στη βροχούλα χωρίς ομπρέλα. Ε, θα βραχούμε κάπως, αλλά μετά θα στεγνώσουμε και έτσι όλα μέλι-γάλα.

Η θεωρία αυτή στην πιο χυδαία της εκδοχή διατυπώθηκε από την κ. Βαγενά, η οποία δήλωσε αρχικά: «Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε.»

Μετά το σάλο που ξεσήκωσαν οι δηλώσεις της, η εν λόγω βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ επανήλθε: «Πριν καιρό, συνάντησα δυο γυναίκες στα Φάρσαλα. Και μου είπαν: «Μην στενοχωριέσαι μωρέ Άννα. Εδώ αντέξαμε τόσα. Αντέξαμε κατοχές. Θα τα πάρουμε πίσω». Αυτά τα λέει ο υγιής κόσμος και όχι τα φαρμάκια. Λυπάμαι πολύ αν μένουμε στις λέξεις. θεωρεί ποτέ κανείς ότι είχαμε εθνική κυριαρχία; Πότε είχαμε εθνική κυριαρχία σε αυτό τον τόπο; Γιατί είμαστε υποκριτές;»

Μάλιστα. Θαυμάστε λογική. Επειδή η χώρα τελεί υπό καθεστώς υποτέλειας από την ίδρυσή της, δεν πειράζει που βουλευτές σαν την κ. Βαγενά και κόμματα σαν τα μνημονιακά παραδίδουν αμαχητί την
εθνική κυριαρχία. Η κυριαρχία ενός έθνους, δηλαδή το βασικό, αναφαίρετο και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα στην αυτοδιάθεσή του, είναι απλές λέξεις!

Από κοντά κι ο συνταγματολόγος κ. Χρυσόγονος, νυν ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δήλωσε: "Το βασικό πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι έχουμε αποστερηθεί την εθνική κυριαρχία ή μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας σε ό,τι αφορά την άσκηση της οικονομικής και δημοσιονομικής πολιτικής.

Είσαι στην Ε.Ο.Κ., μάθε για την Ε.Ο.Κ.

Του Μιχάλη Αριδά*

Οι παλιότεροι σίγουρα θυμούνται το διαφημιστικό, που αποτελεί τον τίτλο του παρόντος κειμένου. Η Ε.Ο.Κ. μετονομάστηκε σε Ε.Ε. Η  ουσία όμως είναι η ίδια. Μήπως είναι καιρός να μάθουμε κάποια σημαντικά πράγματα γι' αυτήν;

Πως δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση; Ποιος την οραματίστηκε; Ποιος την έχτισε;

 Στις 23 Ιουνίου, θα πάνε στις κάλπες οι Βρετανοί για να ψηφίσουν αν προτιμούν να  παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή να φύγουν. Είναι κάτι που μπορεί να αποτελέσει ορόσημο για την ευρωπαϊκή ιστορία, αλλά και για την Ελληνική ιστορία, που με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο. Οι μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις δείχνουν πως οι Βρετανοί θα ψηφίσουν υπέρ του λεγόμενου brexit, δηλαδή να φύγουν από την Ε.Ε. Στο κάτω κάτω της γραφής, δε νίκησαν τους γερμανούς σε δυο πολέμους για να τους έχουν τώρα στο σβέρκο τους.

Με αφορμή λοιπόν το εν λόγω δημοψήφισμα, ας δούμε κάποια ερωτήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποιοι είναι αυτοί που την εμπνεύστηκαν, ποιοι την σχεδίασαν και ποιοι την οικοδόμησαν; Γιατί δημιουργήθηκε τελικά η Ευρωπαϊκή Ένωση και αργότερα η ευρωζώνη; Τι ρόλο παίζουν; Είναι παλιά ή καινούρια ιδέα; Πότε μπήκε στα σκαριά; Είμαι σίγουρος πως οι Έλληνες, αλλά και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι, τρέφουν πλήρη άγνοια για όλα αυτά τα ερωτήματα.

“ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ”

 

Διαβάστε τι είπαν κάποτε, δύο διάσημοι κύριοι:

«Προτείνεται η δημιουργία μιας μεγάλης οικονομικής ζώνης εντός της οποίας η οικονομία θα αναπτύσσεται με ελάχιστη επιρροή από το κράτος. Μιας οικονομικής κοινότητας σε πανευρωπαϊκή κλίμακα. Με κοινό νόμισμα, ή τουλάχιστον σταθερές ισοτιμίες, κατάργηση δασμών και συνόρων, συλλογικές εμπορικές συνθήκες με άλλες ηπείρους και κράτη, μια κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα».

«Πρέπει να δημιουργήσουμε μια Ευρώπη που δεν σπαταλά την ενέργειά της σε ενδοευρωπαϊκές συγκρούσεις αλλά που αποτελεί μια συγκροτημένη ενότητα. Με αυτό τον τρόπο η Ευρώπη θα γίνει πλουσιότερη, ισχυρότερη, πιο πολιτισμένη και έτσι θα επανακτήσει την θέση που κάποτε είχε στον κόσμο».

Αν το μυαλό σας πάει σε κάποιο ευρωπαϊστή πολιτικό της δημοκρατικής Ευρώπης, όπως τον Ντε Γκολ ή τον Κωσταντίνο Καραμανλή, μεγάλο λάθος θα έχετε κάνει. Ας δούμε ποιοι ήταν οι

Οι προηγούμενοι δούλοι τηλεδημοσιογράφοι ήταν καλύτεροι

Του Πιτσιρίκου

Η παρέμβαση του Δημήτρη Κοντομηνά, ο οποίος ξέχεσε πατόκορφα στον αέρα τους υπαλλήλους του επειδή έλεγαν την δική τους άποψη και όχι την δική του, αποδεικνύει πόσο καλά έκαναν την δουλειά τους τα προηγούμενα χρόνια οι τηλεδημοσιογράφοι.

Θα έβγαινε πριν από μερικά χρόνια σε εκπομπή του καναλιού του ένας ολιγάρχης να βάλει χέρι στους υπαλλήλους-δημοσιογράφους;
Όχι.
Γιατί;
Γιατί οι τηλεδημοσιογράφοι ήξεραν από μόνοι τους τι θέλει το αφεντικό τους να πουν.
Οι τηλεδημοσιογράφοι ήξεραν ποιο είναι το συμφέρον του αφεντικού τους.
Πολλές φορές, οι τηλεδημοσιογράφοι ήξεραν ποιο είναι το συμφέρον του αφεντικού τους, καλύτερα από το αφεντικό τους.
Μην νομίζετε πως όλοι οι ολιγάρχες είναι και έξυπνοι. Δεν είναι. Κάποιοι μάλιστα είναι χαζοί. Αλλά,

Μια δημοσκοπική έρευνα γνώμης, η οποία δεν πρόκειται να συζητηθεί στα ΜΜΕ.

Του Δημήτρη Καζάκη

Προφανώς όλοι έχετε ακούσει τις περίφημες δημοσκοπήσεις των εγχώριων διαπλεκόμενων εταιρειών να μας λένε ότι οι Έλληνες είναι υπέρ του ευρώ και της ΕΕ με συντριπτικά ποσοστά. Κάθε φορά που δημοσιεύεται μια τέτοια δημοσκόπηση, γίνεται πρώτο θέμα στα γνωστά μέσα μαζικής εξαχρείωσης για να μας πείσουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πάσχει από μια ιδιάζουσα μορφή οξύτατου σαδομαζοχισμού.

Δείτε όμως ποιά είναι τα πιο πρόσφατα αποτελέσματα μιας άλλης έρευνας, την οποία είναι σίγουρο ότι δεν θα την κάνουν θέμα τα διαπλεκόμενα κανάλια και ΜΜΕ. Πρόκειται για την έρευνα της Pew Research Center που εδρεύει στην Ουάσινγκτον και δημοσιεύθηκε χθες Τρίτη 7/6. Η έρευνα αυτή αφορούσε σε πάνω από 10.000 άτομα σ' όλη την Ευρώπη και έδειξε ότι οι ψηφοφόροι από την Ιταλία και την Πολωνία έως την Ελλάδα και τη Σουηδία έχουν χάσει την πίστη τους στην ΕΕ.

Ας δούμε επιγραμματικά τα ευρήματα. Οι απόψεις υπέρ της ΕΕ έχουν πάρει την κάτω βόλτα σ' όλες τις χώρες μέλη. Η πιο εντυπωσιακή πτώση παρατηρείται στην Γαλλία από 69% υπέρ το 2004 στο 38% υπέρ το 2016. Ακόμη πιο εντυπωσιακή είναι η πτώση στην Ελλάδα όπου όσοι δηλώνουν υπέρ της ΕΕ, ή "μένουμε Ευρώπη", σύμφωνα με το γνωστό σύνθημα, βρίσκεται μόλις στο 27%!

Οι Ευρωπαίοι επίσης αποδοκιμάζουν έντονα τον τρόπο που η Ευρωπαϊκή Ένωση χειρίζεται τα ζητήματα της οικονομίας. Φυσικά πρώτοι είναι οι Έλληνες, οι οποίοι αποδοκιμάζουν τον τρόπο χειρισμού της

Η Ελλάδα μετατράπηκε σε πολεμική εφεδρεία του Ισραήλ.

Του Δημήτρη Καζάκη

Στις 2 του μηνός ψηφίσθηκε από τη Βουλή με τη γνωστή πλέον τακτική ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε, η διεθνής σύμβαση με τίτλο "Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Κράτους του Ισραήλ σχετικά με το Καθεστώς των Δυνάμεών τους." Η Συμφωνία αυτή είχε υπογραφεί στο Τελ Αβίβ στις 19 Ιουλίου 2015 από τον Π. Καμμένο και τον Ισραηλινό ομόλογό του.

Η συμφωνία αυτή δεν αφορά στην "στρατιωτική συνεργασία" της Ελλάδας με το Ισραήλ, αλλά το Καθεστώς των Δυνάμεων τους (Status of Forces Agreement, SOFA). Τι είναι αυτή η συμφωνία; Σύμφωνα με τις ΗΠΑ, η οποία είναι η πρώτη χώρα παγκόσμια που εφάρμοσε τις συμφωνίες αυτές μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, "SOFA είναι πολυμερείς ή διμερείς συμφωνίες που θεσπίζουν σε γενικές γραμμές το πλαίσιο βάσει του οποίου λειτουργεί το στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ σε μια ξένη χώρα και πώς η εσωτερική νομοθεσία της ξένης δικαιοδοσίας ισχύει για το προσωπικό των ΗΠΑ στη χώρα αυτή." (R. Chuck Mason, Status of Forces Agreement (SOFA): What Is It, and How Has It Been Utilized? Congressional Research Service, 15 Μαρτίου 2012)

Μια τέτοια συμφωνία έχει ως στόχο να αποσαφηνίσει τους όρους υπό τους οποίους το ξένο στρατιωτικό προσωπικό επιτρέπεται να λειτουργεί υπό συνθήκες μόνιμης εγκατάστασης σε ξένη χώρα. Συνήθως, τα καθαρά στρατιωτικά επιχειρησιακά θέματα, όπως οι θέσεις των βάσεων και η πρόσβαση σε

Μπορεί να γίνει βιώσιμο το δημόσιο χρέος της Ελλάδας;

Του Δημήτρη Καζάκη

Η κυβέρνηση και οι Ευρωπαίοι θέλουν να μας πείσουν ότι το ζήτημα του δημόσιου χρέους θα αντιμετωπιστεί άμεσα. Εφόσον βέβαια είμαστε καλά παιδιά και κάνουμε ότι μας λένε. Οι δηλώσεις τους προσωπικά μου θυμίζουν το "ετελείωσεν!" που επαναλάμβανε με ιδιαίτερο στόμφο ο βο(υ)λευτής Καλοχαιρέτας του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου.

Φυσικά όλοι τους αποσιώπησαν την έκθεση βιωσιμότητας του χρέους που εξέδωσε το ΔΝΤ στις 23 Μαΐου, μία μέρα πριν το τελευταίο Eurogroup. Ο λόγος απλός. Η έκθεση υπογράμμιζε ότι το δημόσιο χρέος της Ελλάδας όχι μόνο δεν είναι βιώσιμο, αλλά δεν μπορεί να γίνει ούτε κι αν επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων και των ιδιωτικοποιήσεων που έχουν τεθεί από τους Ευρωπαίους. Η Ελλάδα ακόμη κι αν πετύχει τους στόχους, ακόμη κι αν πετύχει την προβλεπόμενη άνοδο του ΑΕΠ, δεν πρόκειται να ρίξει το δημόσιο χρέος κάτω από το 140% του ΑΕΠ το 2060.

Το ΔΝΤ εκτιμά ότι χωρίς μια "άνευ όρων" (unconditional) διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους, δεν υπάρχει καμιά ουσιαστικά περίπτωση το δημόσιο χρέος να γίνει βιώσιμο. Τα πράγματα όμως είναι πολύ χειρότερα απ' ότι τα εκτιμά το ΔΝΤ.

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους εξαρτάται από τη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων στον κρατικό προϋπολογισμό. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από αυτό το δόγμα.

Το κράτος δεν δημιουργεί δικό του εισόδημα, αλλά αναδιανέμει το εισόδημα της κοινωνίας διαμέσου του κρατικού προϋπολογισμού. Κυρίως διαμέσου των φόρων. Επομένως η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος, σημαίνει αφαίρεση εισοδήματος από την κοινωνία υπέρ του κράτους προκειμένου να εξυπηρετηθεί το χρέος.

Αυτή η αφαίρεση, αφαίμαξη εισοδήματος από την κοινωνία αναγκαστικά γίνεται διαμέσου των

Ας επιτρέψουμε στους αληθινούς ηγέτες που έχουμε ανάγκη να αναδειχθούν στην πράξη!

Του Δημήτρη Καζάκη

Είναι αλήθεια ότι χωρίς ηγέτες, ηγετικές φυσιογνωμίες που γεννιούνται μέσα από τις ίδιες τις περιστάσεις και συμπυκνώνουν με τα προσόντα και τη δράση τους τις καλύτερες προσδοκίες και τα αιτήματα του λαού, ποτέ δεν κινήθηκε μπροστά η ιστορία. Ειδικά όταν η κατάσταση ήταν τόσο κρίσιμη, όσο η σημερινή.

Τα άναρχα μπουλούκια και οι κάθε λογής σημαιοφόροι του εξισωτισμού και της ισοπέδωσης, που θέλουν να κατεβάσουν τους πάντες στο επίπεδο τους, ήταν σε ολόκληρη την ιστορία η άλλη όψη του σκοταδισμού, της μαύρης αντίδρασης και του φασισμού. Το 1901, o Γάλλος επαναστάτης Γκουστάβ Ερβέ απέκτησε μεγάλη φήμη, δημιουργώντας μια εικόνα της τρίχρωμης φυτεμένης σε ένα σωρό από κοπριά. "Κάτω οι πατρίδες, κάτω η οργάνωση και οι αρχηγοί της," ούρλιαζε έως ότου βρήκε την αληθινή καταξίωση των ιδεών του στον εθνικοσοσιαλισμό του Μουσολίνι και του Χίτλερ. Ιστορικό μνημείο για να θυμίζει σ' όλους τι κρύβεται στ' αλήθεια πίσω από τις υστερικές κραυγές περί "αμεσοδημοκρατίας" χωρίς οργάνωση και ηγεσία.

Όμως, όσοι περιμένουν τον ηγέτη για να ξεκουνηθούν θα πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι ποτέ κανένας αληθινός ηγέτης δεν εμφανίστηκε στο προσκήνιο της ιστορίας, πριν ο ίδιος ο λαός να είναι έτοιμος να τον αναγνωρίσει και να εκφραστεί συλλογικά απ' αυτόν. Δεν είναι ο ηγέτης που γεννά την ανάγκη, ή τον λαό, αλλά αντίθετα η ανάγκη κι ο λαός είναι που γεννούν τον ηγέτη.

Έτσι συνέβαινε πάντα στην ιστορία από αρχαιοτάτων χρόνων. Δεν υπάρχει ούτε μια εξαίρεση σ' αυτόν τον κανόνα. Σε κάθε διαφορετική περίπτωση ο ηγέτης δεν είναι παρά δικτάτορας, τύραννος, βιτρίνα άνομων συμφερόντων, ή προϊόν των μηχανισμών χειραγώγησης.

Είχε απόλυτα δίκιο ο άγγλος πολιτικός φιλόσοφος John Morley όταν σημείωνε: "Ο ηγέτης σε μια κρίσιμη στιγμή φαίνεται να είναι η τελευταία σύμπτωση σε μια σειρά από συμπτώσεις. Κάτοχος δεξιοτήτων, ταλέντου, ευφυΐας, θέλησης, οράματος, ικανός να δημιουργήσει, ή να ελέγξει καταστάσεις έκτακτης

Ας αφήσουμε κατά μέρος τα αναφιλητά για τον λαό κι ας κοιτάξουμε τι μπορεί να κάνει ο καθένας μας.

Του Δημήτρη Καζάκη

Μα γιατί δεν ξεσηκώνεται ο κόσμος με όλα αυτά που συμβαίνουν; Το ερώτημα είναι φυσιολογικό, αλλά και αφελές. Αν δεν είναι άλλοθι αδράνειας, ή πρόφαση παραίτησης.

Ποτέ μια κοινωνία, ή ένας λαός δεν ξεσηκώνεται μόνο και μόνο από τα παθήματά του. Όσο τραγικά, όσο ολέθρια κι αν είναι. Ούτε επιλέγει την εξέγερση για ιδεολογικούς λόγους υπό τις εντολές, ή το σύνθημα μιας πρωτοπορίας, ή ενός ηγέτη. Ο λαός και τα κοινωνικά στρώματα οδηγούνται στην εξέγερση παρά κι ενάντια της θέλησής τους. Πότε; Όταν για την πλειοψηφία, αφενός, τίθεται άμεσα, επιτακτικά και στην πράξη ζήτημα ζωής, ή θανάτου. Και, αφετέρου, δεν έχει απομείνει κανένας άλλος τρόπος διαμαρτυρίας που να τρέφει την αυταπάτη ότι θα φέρει κάποιο πενιχρό έστω αποτέλεσμα.

Σε περιόδους όπου η κοινωνία πολώνεται σε τόσο ακραίο βαθμό, όπου η μέση οδός πλέον δεν είναι εφικτή και η εξέγερση εναντίον του κάθε λογής ζυγού γίνεται αναπόφευκτη για τους πολλούς, ο λαός θα πάρει τις τελικές του αποφάσεις αφού ξεμπερδέψει οριστικά με την αλλοτινή του συνείδηση. Κι αυτό συνήθως συμβαίνει με πόνο και δάκρυα. Ενίοτε και με αίμα.

Κι ο λαός μας έχει μπει ήδη σ' αυτή την δοκιμασία. Βήμα το βήμα η ίδια η νοσηρή πραγματικότητα, το αδιέξοδο που βιώνει στην καθημερινότητά του, σπάνε τα δεσμά των δαιμόνων που κρατούσαν αλυσοδεμένη τη συνείδησή του, το νου και τη καρδιά του. Ο λαός μας σήμερα εκπαιδεύεται. Μαθαίνει με τον πιο σκληρό και αδίστακτο τρόπο, ότι δεν πρόκειται να γλυτώσει αν δεν κουνηθεί ο ίδιος. Δεν έχει να περιμένει από κανέναν. Ούτε από τη δεξιά, ούτε από την αριστερά.

Όμως ο ελληνικός λαός για δεκαετίες τώρα έχει χάσει την προνοητικότητα του, το ήθος και την αξιοπρέπειά του - εθνική και κοινωνική. Έχει αφεθεί να άγεται και να φέρεται από ένα εντελώς διεφθαρμένο κράτος, αλλά και από ένα ακόμη πιο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα δεξιάς και αριστεράς. Έχει μάθει όχι να αγωνίζεται για το καλύτερο, αλλά να συμβιβάζεται με το λιγότερο κακό, με ότι η εξουσία του παραχωρεί εν είδη ρουσφετιού.

Έχει μείνει χωρίς παιδεία, με το πνευματικό επίπεδο και τον πολιτισμό του στα χέρια του χειρότερου είδους κρατικοδίαιτης διανόησης που έχει γνωρίσει ποτέ ο τόπος από την εποχή του πρόστυχου

Η Ελλάδα καταλύθηκε επίσημα ως συγκροτημένο κράτος της διεθνούς κοινότητας.

Του Δημήτρη Καζάκη

 

Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην ιστορία της οικουμένης που δέχεται να καταλυθεί ως συγκροτημένο κράτος χωρίς να έχει ηττηθεί σε κανέναν πόλεμο. Μας αξίζουν ως έθνος συγχαρητήρια. Ίσως γι' αυτό ζητωκραυγάζουν τα μέσα ενημέρωσης της χώρας μας. Μαζί βέβαια με τους κυβερνώντες.

Η χώρα μας είναι η πρώτη στην παγκόσμια ιστορία που συγκροτήθηκε ως κράτος - αμέσως μετά την παλιγγενεσία - υπό καθεστώς προστασίας. Δηλαδή ως προτεκτοράτο. Με άλλα λόγια η νεώτερη Ελλάδα - ή ορθότερα η κρατούσα τάξη των τυχοδιωκτών κάθε είδους και των παλιών μπέηδων του οθωμανικού μεσαίωνα που πήραν την εξουσία σε τούτον τον τόπο με τις πλάτες ξένων πρεσβειών και δυνάμεων - δίδαξαν στη νεότερη ανθρωπότητα τι σημαίνει προτεκτοράτο και ημιαποικία.

Σήμερα έχουμε μια νέα παγκόσμια πρώτη. Προβιβαστήκαμε. Η κρατούσα πολιτική τάξη στην Ελλάδα βάλθηκε να διδάξει στη σύγχρονη ανθρωπότητα πώς μπορεί να καταλυθεί ένα συγκροτημένο κράτος χωρίς πόλεμο. Φυσικά προς το συμφέρον ξένων δυνάμεων.

Τι σημαίνει όμως κατάλυση συγκροτημένου κράτους; Κάτι πολύ χειρότερο από την παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας, ή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο από την εποχή της Συνθήκης του Μοντεβιδέο το 1932, συγκροτημένο κράτος θεωρείται εκείνο που διαθέτει τα εξής θεμελιώδη γνωρίσματα:

(α) Μόνιμο πληθυσμό. (β) Καθορισμένη επικράτεια. (β) Δική του διακυβέρνηση. (δ) Και την ικανότητα να συνάπτει σχέσεις ελεύθερα με άλλα κράτη.

Τίποτε απ' όλα αυτά δεν ισχύει πια επίσημα για την Ελλάδα μετά την ψήφιση και του τελευταίου