Κάτι που δε θα δεις ποτέ, στα κανάλια που αλληλοσφάζονται.

Του Μιχάλη Αριδά

Κακός χαμός γίνεται, για το ποιος θα έχει κανάλι και ποιος όχι. Όλη την ημέρα μας ζαλίζουν οι «δημοσιογράφοι» και οι πολιτικοί μας, ότι έπρεπε να είναι καναλάρχης ο ένας και δεν έπρεπε να είναι καναλάρχης ο άλλος. Πέφτουν τα σκάνδαλα βροχή. Αποκαλύπτουν ο ένας τις βρωμιές του άλλου, πάνω στον πόλεμο της «ενημέρωσης», δηλαδή της εξαπάτησης και της εξημέρωσης.

Νομίζουν πως εμείς, που σε λίγο δεν θα έχουμε ψωμί να φάμε και κεραμίδι να μπούμε από κάτω, νοιαζόμαστε για το ποιος «επιχειρηματίας» θα μας δουλεύει ψιλό γαζί, μέσα από τα κατασκευασμένα δελτία ψεύτικων ειδήσεων και από το πολιτικό  φροντιστήριο, που μας κάνουν διάφοροι καλοπληρωμένοι ιεραπόστολοι της λεγόμενης δημοσιογραφίας.

Ένα κόμμα κατηγορεί έναν από αυτούς τους «επιχειρηματίες», ότι έλαβε θαλασσοδάνειο από μία τράπεζα, ενώ το ίδιο αυτό κόμμα έχει λάβει θαλασσοδάνειο από την ίδια τράπεζα. Ένας επιχειρηματίας κατηγορεί τους άλλους «επιχειρηματίες», ότι δεν έχουν τα λεφτά, ενώ ο ίδιος κατέθεσε αέρα κοπανιστό για εγγύηση. Αυτά και άλλα, όμορφα και γραφικά, διαδραματίζονται στο υπό γερμανική κατοχή ελλαδιστάν, την ώρα που οι κάτοικοί του πέφτουν θύματα οικονομικού πολέμου και αργοπεθαίνουν σαν έθνος.

Πρόσφατα κυκλοφόρησαν δύο επιστημονικές μελέτες, που μας λένε τραγικά πράγματα.  Η μία (http://www.dianeosis.org/2016/09/greece_demographic_crisis/) έλεγε πως ο πληθυσμός της Ελλάδας έχει μειωθεί κατά 300.000, τον καιρό των μνημονίων και ενδέχεται να μειωθεί κατά άλλα 2,5 εκατομμύρια, στις κοντινές επόμενες δεκαετίες. Κι αυτοί που θα έχουν μείνει, θα είναι γέροι. Η άλλη, του Ινστιτούτου Prolepsis, έλεγε πως σήμερα στην Ελλάδα, 6 παιδιά στα 10 ζουν με επισιτιστική ανασφάλεια. Δηλαδή, δεν έχουν να φάνε κάθε μέρα και τρώνε χάλια τροφές.

Τα αντιλαμβάνεστε αυτά τα πράγματα; Ας μην αναλύσουμε τώρα, τους αριθμούς περί ραγδαίας αύξησης στην κατανάλωση ψυχοφαρμάκων, περί τεράστιας μείωσης των γεννήσεων και τεράστιας αύξησης των θανάτων στη χώρα μας. Όλα αυτά, το διεθνές δίκαιο, τα ονομάζει με μία λέξη: ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ.

Θα μου πείτε τώρα, γιατί μας λες για γενοκτονία, ενώ το άρθρο ξεκίνησε με τα κανάλια; Τι σχέση

Ο απελπισμένος είναι το πιο εύκολο θύμα των απατεώνων

Του Μιχάλη Αριδά

Έξι χρόνια και βάλε έχουν περάσει από την αποφράδα μέρα που έβαλαν την Ελλάδα στην κόλαση των μνημονίων. Έξι χρόνια και βάλε, φτώχειας, δυστυχίας, αρρώστιας, θανάτου για τους πολίτες αυτής της χώρας. Στην αρχή και για αρκετά χρόνια, σάστισαν οι Έλληνες. Το δόγμα του σοκ απλώθηκε σε όλο το μεγαλείο του. Έτρωγε τη μια σφαλιάρα ο Έλληνας και όταν πήγαινε να σκεφτεί του ερχόταν η επόμενη. Αυτό το πράγμα συνεχίζεται από τον Μάιο του 2010. Η σαστιμάρα όμως, έχει ένα τέλος. Κάποια στιγμή φεύγει και έρχονται ο θυμός, η οργή, το μίσος, η αγανάκτηση.

Και κάπου εκεί, αρχίζει από τον κόσμο η αναζήτηση για τη σωτηρία από τα μνημόνια και την παύση της υποδούλωσης της χώρας στους «εταίρους» και στους «δανειστές». Αυξάνονται καθημερινά οι Έλληνες που ξυπνούν από τον λήθαργο - στον οποίο επιστημονικά και μεθοδευμένα τους έχουν ρίξει τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης - και αναζητούν λύση. Αναζητούν ένα τρόπο να ξεφύγουν από τη δυστυχία.

Όσο περνούν οι μήνες, λιγοστεύουν αυτοί που πιστεύουν πως θα βρουν τη λύση μόνοι τους, θα τη «σκαπουλάρουν» ατομικά. Γίνεται αντιληπτό από όλο και περισσότερους, πως η λύση θα είναι πολιτική και αυτή θα έλθει μόνο από μαζική αντίδραση.

Αυτοί όμως, που κομματιάζουν και λεηλατούν τη χώρα μας, δεν είναι τύποι που αποδέχονται τη μοίρα τους. Κάθε άλλο. Κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους, για να αποτρέψουν αυτή τη λύση που θέλει ο Ελληνικός λαός. Επόμενο είναι. Τέτοιο οικόπεδο που θα βρουν στον πλανήτη; Σιγά μη το χάσουν από τα χέρια τους αμαχητί.

Σε αυτό το στάδιο βρισκόμαστε σήμερα. Στο ξύπνημα και τη διεκδίκηση του Έλληνα και στην αντίδραση των «θεσμών» και των ντόπιων συνεργατών τους. Πολιτικών και δημοσιογράφων κατά κύριο λόγο.

Πως θα εγκλωβίσουν λοιπόν, αυτόν τον κόσμο που σηκώνει κεφάλι;  Είναι απλό για αυτούς. Χρησιμοποιώντας την πιο κλασσική, πατροπαράδοτη και δοκιμασμένη μέθοδο. Στη διάρκεια της προηγούμενης κατοχής, οι Άγγλοι «βοήθησαν» την ίδρυση δεκάδων αντιστασιακών οργανώσεων, με μόνο σκοπό να μην ενωθούν οι Έλληνες. Είτε την είπε, είτε δεν την είπε ο Τσώρτσιλ, η φράση είναι απόλυτα πραγματική: «Αν οι Έλληνες αποκτήσουν μόρφωση και ενότητα, αλίμονό μας».

Σήμερα λοιπόν, ιδρύονται κόμματα και οργανώσεις που χρησιμοποιούν ωραίες λέξεις όπως Πατριώτης, Μέτωπο, Απελευθέρωση, Δημοκρατία, χωρίς όμως να έχουν τον τρόπο που θα